یکی از مقاصد گردشگری ویژه برای گذراندن تعطیلات، جزیره­ها با جاذبه­های طبیعی فراوانشان هستند که توجّه گردشگران زیادی را به خود جلب می­کنند. در این مطلب چند جزیرة کمتر شناخته شده را به شما معرّفی می­کنیم.

جزیرة «مادلین» بخشی از مجمع الجزایر «آپوستل» ویسکانسین است. این جزیره دارای 246  سکنة ثابت است و تنها جزیرة مجمع الجزایر آپوستل است که آغوشش به روی توسعة اقتصادی باز بوده و مالکیت خصوصی در آن وجود دارد. این جزیره 21 کیلومتر طول و حدود 5 کیلومتر عرض دارد.  راه رسیدن به جزیره از طریق کشتی مسافربری از بندر «بایفیلد» مهیّاست. به علّت وجود طبیعت بکر و زیبا، مهم­ترین صنعت جزیرة مادلین گردشگری تابستانه است. پیاده­روی و دوچرخه­سواری از فعّالیت­های محبوب در این جزیره به شمار می­آید و به همین جهت دوچرخه و موتور کرایه­ای در سراسر جزیره یافت می­شود. همچنین به منظور بازدید از غارهای زیر آب و صخره­ها هم قایق­های کایاک اجاره­ای در دسترس قرار دارد. جزیرة مادلین به خاطر ساحل بسیار زیبایش در منطقة Lake Superior مشهور است.

جزیرة تانگیر جزیره­ای بی بدیل است که در میانة «چسابیک بای» و در ۱۲ مایلی شمال ویرجینیای ایالات متّحده جای دارد. اگر مایلید حضور در یک دهکدة ماهی­گیری بکر و خیابان­های تنگ و جالب را تجربه کنید و به گذشته بازگردید، کافی است به این جزیره سفر کنید. ساکنان خونگرم و مهمان­نواز این جزیره ۶۵۰ نفرند و زبان انگلیسی را با لهجة دوران ملکه الیزابت اوّل صحبت می­کنند. راه دسترسی به این جزیره از طریق قایق و هواپیماست. اقتصاد این جزیره متّکی به صید خرچنگ است و اهمیّت آن به حدّی است که این جزیره لقب پایتخت خرچنگ­های نرم پوست جهان را یدک می­کشد. لازم به یادآوری است که صید در این ناحیه منحصر به خرچنگ نیست و انواع ماهی نیز صید می­شود و به فروش می­رسد. فصل تابستان تانگیر بهشت گردشگران به حساب می­آید. در طول این فصل هر روزه کشتی­های کروز در جزیره پهلو می­گیرند و مسافران فرصت این را دارند تا به گردش در جزیره بپردازند و کالاهای ساکنان جزیره را بخرند. برای معدود مسافرانی که می­خواهند شب را در جزیره به صبح برسانند، مسافرخانه­هایی با اتاق­های دو تخته همراه با صبحانه فراهم است. همچنین در سطح جزیره رستوران­ها و فروشگاه­‌های متعدّدی مختصّ گردشگران مهیّاست. وسایل نقلیه جزیره هم عبارت است از دوچرخه، موتور سیکلت و خودروهای دو نفرة برقی.

«فرناندو د نرونها» مجمع الجزایری است متشکّل از ۲۱ جزیره که در اقیانوس اطلس و به فاصلة تقریبی ۳۵۴ کیلومتر از ساحل برزیل واقع شده است. نام این مجمع الجزایر برگرفته از تاجری پرتغالی به همین نام است که به واردات چوب از برزیل می­پرداخته است. جزیرة اصلی ۱۸.۴ کیلومتر مربع وسعت دارد و جمعیّت آن طبق سرشماری سال ۲۰۱۲ بالغ بر ۲۷۰۰ نفر است. محیط این مجمع الجزایر چنان زیبا و منحصر به فرد است که در سال ۲۰۰۱ از سوی یونسکو به عنوان میراث جهانی به ثبت رسیده است. دسترسی به جزیره به وسیلة کشتی و هواپیما از شهر ریسایف میسّر است. سواحل فرناندو د نرونها مکانی ایده­آل برای گردشگران، علی الخصوص علاقه­مندان به غوّاصی تفریحی است. به دلیل جریان­های گرم حارّه که از افریقا به سوی این جزیره جریان دارد، برای شنا در عمق ۳۰ الی ۴۰ متری نیز نیازی به جلیقه­های مخصوص گرم نگهدارندة بدن نیست. آب این منطقه چنان زلال است که همه چیز تا عمق ۵۰ متری به سادگی قابل مشاهده است. وجود  جانوران در خشکی و دریا از دیگر جذّابیت­های این جزیره به شمار می­رود؛ به طوری که لاک­پشت­ها، دولفین­ها و انواع پرندگان دریایی به وفور قابل رؤیت هستند.

جزیرة «مول» از لحاظ وسعت دومین جزیره از مجمع الجزایر غرب اسکاتلند و چهارمین جزیره بزرگ بریتانیای کبیر (بدون احتساب ایرلند) به شمار می­رود. جمعیّت این جزیرة زیبا در حدود ۳۰۰۰ نفر است که در فصل تابستان به دلیل ورود گردشگران به میزان قابل ملاحظه­ای افزایش می­باید. طول ساحل آن ۴۸۰ کیلومتر بوده و بخش مرکزی­ آن کوهستانی است. با این حال جریان موسوم به گلف استریم، آب و هوایی معتدل را برای این جزیره به ارمغان آورده است. این جزیره در فصل تابستان پذیرای گردشگران زیادی است و این مهم را مدیون جاذبه­های ویژة خود از جمله صخره‌های ساحلی استوار، مسیرهای کوهستانی ناهموار، حیات وحش بکر و چشم اندازهایی فراموش‌نشدنی است. همچنین جزیرة مول یکی از بهترین مناطق اسکاتلند برای مشاهدة نهنگ‌ها و عقاب‌های دم‌سفید محسوب می­شود. در واقع بار اصلی اقتصاد جزیره بر عهدة اکوتوریسم قرار دارد. در کنار گردشگردی، ماهی­گیری و کشاورزی را هم می­توان از دیگر پایه­های اقتصاد این ناحیه دانست.

«پولائو اوبین» جزیرة کوچکی است به مساحت ۱۰ کیلومتر مربّع که در شمال شرقی سنگاپور واقع شده و میزبان ۱۰۰ دهکده است. اگرچه طرح­های توسعة اقتصادی چند سالی است که در حال اجراست، این جزیره از دیرباز مکانی برای جذب گردشگران سنگاپوری بوده است. یکی از مهم­ترین جاذبه­های پولائو اوبین صخره­های مرجانی است که «چک جاوا» نام دارد. این صخره­های مرجانی قدمتی در حدود ۵۰۰۰ سال دارند و میزبان تنوّع بی­نظیری از موجودات دریایی مانند خرگوش دریایی، هشت پا، ستاره دریایی، ماهی­ها و اسفنج­ها هستند که جلوه­ای رؤیایی به این مکان بخشیده است. گفتنی است مسیری ویژه در امتداد ساحل احداث شده تا گردشگران بتوانند زندگی زیر دریا را از نزدیک ببینند. از مهم­ترین تفریحات این جزیره می­توان به دوچرخه­سواری کوهستانی اشاره کرد که مسیری هشت کیلومتری را شامل می­شود. این مسیر هیجان انگیز فراز و فرود زیادی دارد و شامل دشت­های باز تا جنگل­های انبوه است.

این جزیره یکی از 44 جزیره بین «پوکت» و «کرابی» و بزرگ­ترین آن­هاست، امّا توسعه یافته‌ترینشان محسوب نمی­‌شود. «کوه یائو یای» قسمتی از خاک تایلند به شمار می­رود و اکثر جمعیّت ۸۰۰۰ نفری آن را مسلمانان اهل سنّت تشکیل می­دهند. مردم محلّی بیشتر درآمد خود را از طریق ماهی­گیری، کشت برنج و کار در مزارع  تأمین می­کنند. در این جزیره می­توان کاوش مکانی ناشناخته را به معنای واقعی تجربه کرد.

این جزیره در شمال شرقی استرالیا بین گوام و جزایر هاوایی واقع شده و جزوی از خاک کشور ایالات فدراتیو میکرونزیا به شمار می­آید. جزیرة مذکور ۱۱۰ کیلومتر مربّع مساحت دارد و بسیار بکر و دست نخورده است و به دلیل موقعیّت خاصّ جغرافیایی یکی از مقاصد ایده آل برای کوهنوردان و غوّاصان به شمار می رود. پوشش گیاهی فشرده و کوه­های با شیب تند، امکان توسعه یافتگی را از جزیره گرفته و آن را به حالت طبیعی نگاه داشته است. از نظر اقتصادی این ناحیه متّکی به کشاورزی سنّتی است و گردشگری سهمی کوچک از اقتصاد جزیره را شامل می­‌شود که عموماً به غوّاصی در اطراف صخره­های مرجانی محدود می­شود. 

جزیرةفوق در غرب ساحل فرانسه واقع شده و به وسیلة پلی به طول تقریبی ۳ کیلومتربه خاک اصلی فرانسه متّصل شده است. این پل که در سال ۱۹۸۸به بهره برداریرسیده، سهمی به­سزا در رونق گردشگری در این جزیره داشته است. گفتنی استعوارض عبور از این پل، بسته به اینکه در چه فصلی انجام می گیرد، بین ۸ تا ۱۶یورو است که گران­ترین عوارض پرداختی برای جادّه بر حسب کیلومتر در فرانسهاست. این جزیره در فصل بهار و تابستان مقصدی محبوب برای ساکنانغرب فرانسه است. دور تادور جزیره ساحل شنی زیبایی وجود دارد که مکان ایده­‌آلی برای خانواده­ها وگردشگران محسوب می­شود. همچنین تاکستان‌ها، جنگل­ها، تپّه‌های شنی و باتلاق‌های نمک بخشی از ذخایر طبیعی این جزیره هستند که بر منحصر به فرد بودن جزیره افزوده­اند. این مواهب طبیعی باعث شده تا تعداد ساکنان جزیره از ۲۰ هزار نفر در شرایط عادّی به ۲۲۰ هزار نفر در تابستان­ها برسد. برای میزبانی از این تعداد مسافر تعداد معتنابهی هتل و مکان­های ویژه کمپ در محدودة جزیره وجود دارد و رستوران­ها و امکانات مدرن در سراسر جزیره به وفور یافت می­شود.

«سالت اسپرینگ» جزیره­ای است بین بریتیش کلمبیا و جزیرة ونکوور. این جزیره بزرگ­ترین، پرجمعیّت­ترین و دارای بیشترین بازدید کننده بین جزایر خلیج جنوبی به شمار می­رود. ساکنان جزیره که جمعیّتی بالغ بر ۱۰ هزار نفر را شامل می­شود، هنرمندان و موسیقی­دانان، نویسندگان، میلیونرهای بازنشسته، کشاورزان ارگانیک و... هستند که جامعه‌ای غنی در کنار زیبایی‌های طبیعی را شکل داده‌اند. همچنین به خاطر شرایط کوهستانی منطقه، کوهنوردی از محبوبیت زیادی در این جزیره برخوردار است. گفتنی است که ارتفاع بلندترین قلّة این جزیره به حدود ۹۰۰ متر می­رسد.