جاودانگی، پاداشِ بخشندگی
۱۳۹۶/۰۴/۱۵ تعداد بازدید: ۲۶۰۷۰
جاودانگی، پاداشِ بخشندگی
باید دریا را فهمیده باشی؛ دریایی که حساب قطرههایش را ندارد؛ چون آنقدر بخشیده و میبخشد که با هر بخشش، هزاران هزار قطره به دامانش بازمیگردند.
باید آسمان را فهیمده باشی؛ آسمانی که حساب ستارههایش را ندارد؛ آسمانی که حساب قطرههای بارانش را ندارد؛ آسمانی که آنقدر روشنی و برکت به اهل زمین بخشیده که در خاطرش نمانده اوّلین و آخرین باری که بخشیده، کی بوده.
باید آفتاب را فهمیده باشی, آفتابی که حساب طلوعهایش را ندارد؛ آفتابی که آنقدر روشنی و گرمی بخشیده که از اوّلین و آخرین باری که بخشیده، چیزی نمیداند.
برای بخشیدن باید بزرگ بود و وسیع و با صفا. برای بخشیدن باید همگام شد با آسمان و آفتاب و دربا. برای بخشیدن باید دلِ بزرگ داشت؛ دلی که با هر بار بخشش وسیعتر شود و فراموش کند چند بار بخشیده است.
برای بخشنده بودن باید فارغ از حساب و کتاب دنیا بود؛ که پاداش بخشنده بودن را در سرای باقی میدهند، به تمامی؛ که آنجاست سرایِ جاودانگی.
بنیاد خیریّة سزاوار
- کلمات کلیدی:
- جاودانگی، پاداشِ بخشندگی