به قلم سر دبیر
۱۳۹۴/۰۶/۱۱ تعداد بازدید: ۱۹۸۴
به قلم سر دبیر
نوروز نماد جاودان نو شدن است
تجدید جوانی جهان کهن است
زینها خوبتر که نوشدنش
یاآور نام پاک ایران من است
هم سفر من
دو نفر که عاشقند و عشق آنها را به وحدتی عاطفی رسانده است ،
دو صدای کبک ، درخت ناورن ، حجاب برفی قله ی علم کوه ، رنگ سرخ و بشقاب سفالی را دوست داشته باشند
اگر چنین حالتی پیش بیاید ، باید گفت یا عاشق زائد است یا معشوق
یکی کافیست
عشق ، از خودخواهی ها و خود پرستی ها گذشتن است اما، این سخن به معنای تبدیل شدن به دیگری نیست
من از عشق زمینی حرف می زنم که ارزش آن در حضور است
نه در محو و نابود شدن یکی در دیگری
اگر زاویه دیدمان نسبت به چیزی یکی نیست، بگذار یکی نباشد
بگذار در عین وحدت مستقل باشیم
بخواه که در عین یکی بودن ، یکی نباشیم
بخواه که همدیگر را کامل کنیم نه ناپدید
بگذار صبورانه و مهرمندانه در باب هر چیز که مورد اختلاف ماست بحث کنیم
اما نخواهیم که بحث، ما را به نقطه ی مطلقا" واحدی برساند
بحث ، باید ما را به ادارک متقابل برساند نه فنای متقابل
اینجا سخن از ذره ذره ی واقعیت ها و حقیقت های عینی و جاری زندگیست
بیا بحث کنیم
بیا معلوماتمان را تاخت بزنیم
بیا کلنجار بر ویم
اما سرانجام نخواهیم که غلبه کنیم
نوروز مبارک
مدیر مسئول و سردبیر