محمد کوه خضری

شانگهای؛ شهر غولآسا و لبریز از جمعیت؛ رابط میان چین و دنیای خارج؛ شهر حزب کنونی چین؛ شهر جنگل آسمانخراشها؛ شهر روشنفکری و کارگری؛ شهری با ۲۵ دانشگاه و موسسه دانشگاهی؛ با فاصله اندکی از اقیانوس آرام و با معنی فارسیِ «بر فراز دریا».

شانگهای، بزرگترین شهر کشور چین و هشتمین شهر بزرگ جهان است. این شهر بیش از 6 میلیون کیلومتر مربع وسعت داشته و بیش از 5/18 میلیون نفر جمعیت دارد که البته با توجه به رشد جمعیت کشور چین قول نمیدهیم تا چاپ شدن این مطلب این مقدار هنوز پابرجا باشد! در تصویر زیر به طور نمونه ده نفر از جمعیت 5/18 میلیونی چین را  ملاحظه می فرمایید که البته... ببخشید که پشتشان به شماست!

بندر شانگهای در شرق کشور چین و در کنار دریای چین قرار دارد و دروازه اقتصادی چین به دنیاست. همچنین این بندر مرکز اصلی تجارت در رود یانگ تسه کیانگ به شمار رفته و بندری در کنار دریا و رودخانه به شمار میرود. بندر شانگهای دارای 140 اسکله بوده و در سال 2005 توانست با حمل 443 میلیون تن، بهعنوان شلوغترین بندر دنیا از لحاظ مقدار تناژ حملشده، خود را مطرح نماید.

بندر شانگهای در سال 2011 با تخلیه و بارگیری 31.74 میلیون TEU بار دیگر در جایگاه نخست بزرگترین بنادر کانتینری جهان قرار گرفت و از رقیب خود بندر سنگاپور که حجم عملکرد کانتینری آن 29.9 میلیون TEU بود، پیشی گرفت. در واقع اگر احیاناً جنس چینیای خریدهاید که از آن راضی نیستید ما سرمنشأش را برایتان پیدا کردهایم. ایناهاش همینجاست! لانه زنبور اجناس چینی دنیا! بندر شانگهای چین! 

البته ویژگیهای منحصر به فرد بندر شانگهای، فقط به مبادلات کالا در این بندر خلاصه نمیشود. این تصویر مربوط است به بخش مهمی از پروژه توسعه بزرگترین بندر آب های عمیق جهان، یعنی بندر شانگهای چین که دارای 20 مایل (تقریباً 32 کیلومتر) طول و شش خط عبوری است. پل دونگهای که به صورت معلق (کابلی) عمل میکند، شانگهای را به جزیره یانگشان که بزرگترین بندر کانتینری و اولین منطقه آزاد تجاری چین است متصل می کند. یکی از ویژگیهای این پل این است که علیرغم چینی بودنش، اقلیم منطقه را بر هم نزده و باعث خشک شدن آب های اطراف خود نشده است!

این پل غیر از اینکه به صورت ضد خشکسالی ساخته شده است، ضد باد و ضد موج نیز هست و برای جلوگیری از اثرات باد و موجها، پل به شکل حرف S ساخته شده است. ساختن پل 1.2 میلیارد دلار هزینه داشته است و طولانی ترین پل جهان است.

علاوه بر اینها بندر شانگهای سابقه و قدمت نسبتاً تاریخی هم داشته و به درد پر کردن کتاب تاریخ درسی دانشآموزان چینی نیز میخورد! در دوران جنگ جهانی دوم شانگهای محل مناسبی برای مهاجران اروپایی بود. این شهر، اولین شهری بود که درهای خود را بدون هیچ شرطی به روی یهودیان باز کرد. در سال 1940 است پناهندگان یهودی آلمانی در بندر شانگهای از کشتی پیاده می شوند. این بندر یکی از معدود مکان هایی بود که مسافران برای ورود به آن نیازی به ویزا نداشتند و کلاً خیلی هر کی به هر کی بوده است! 

این بندر فقط کاربری حمل کالا نداشته و محل تردد کشتیهای مسافری نیز هست. از مورخان چینی نقل است که جولز و جولی دوقولوهای افسانهای چینی به وسیله کشتیهای مسافربری همین بندر ابتدا از چین فرار و سپس به چین برگشتهاند که البته خیلی  هم اعتمادی به این روایت تاریخی نیست؛ چون مورخانش چینی بودهاند و ممکن است جنسشان خوب نبوده باشد، درست مثل بعضی از سواحل چین که جنسشان خوب نیست و باعث تصادف کشتیهای مردم میشود!

تجربه ثابت کرده است کلاً مردم شانگهای در کار حمل و نقل کالا هستند. آنهم نه کم، بلکه زیادش! تصویر زیر مربوط به یک موتورگازی در بندر شانگهای چین است که کم از کشتیهای باربری این بندر ندارد!  با کمی دقت به این عکس میتوان به راحتی شیرفهم شد که چرا این بندر تبدیل به یکی از قطبهای جا به جایی کالا در دنیا شده است!

بندر شانگهای این شهر را به بزرگترین مرکز مالی در سطح چین تبدیل کرده است. بزرگترین بازار بورس نیز  در شانگهای قرار دارد. مرکز مالی جهانی شانگهای، نام یک برج مرتفع در شانگهای چین است. این برج در ۱۹۹۷-۲۰۰۸ ساخته گردید، و با ۴۹۲ متر ارتفاع، در سال ۲۰۰۹ نخستین برج بلند کشور چین بود. معماران این برج ۱۰۱ طبقه، شرکت آمریکایی پدرسون فاکس هستند. همانطور که ملاحظه میکنید، از لحاظ معماری آن سوراخ بالای برج بدین منظور تعبیه شده است که حادثهای چون 11 سپتامبر دیگر رخ نداده و تروریستان تیرشان به سنگ خورده و از سوراخ رد شوند!

 شانگهای یکی از کلان شهرهای جهان معاصر، از نظر فرهنگی و نژادی گونههای مختلف اقوام را در خود جای داده است. خصیصه رفتاری مدرنیسم و سنتی، حتی چینیها را نیز در این منطقه در بر گرفته است و در دل یک شهر مدرن و اساطیری بسیاری از مردم هستند که هنوز به روش سنتی زندگی میکنند.

تصویری که در زیر ملاحظه میکنید مربوط به فیلم سینمایی تهران 1500 نیست، بلکه این تصویر شانگهای 1392 است که فقط چند سفینه و تاکسی هوایی و بشقاب پرنده از تهران 108 سال آینده ما کم دارد که البته آنهم مشکلی نیست، با پشتکار مثال زدنیای که از چینیها سراغ داریم، بالاخره  آنها هم روزی مثل فیلمهای سینمایی ما، به تکنولوژی آن دست پیدا خواهند کرد! خلاصـه که اگر عکس را دیدید و گفتید عجب چیزی است، باید خدمتتان عرض کنیـم که با شـما موافق هستیم!