سیندخت آزما

 

 

 

 

در حاشیة خلیج نیلگون فارس، میان راه بندر گناوه به دیلم شهری کوچک با ساحلی ماسه‏ای، نخل هایی سر به فلک کشیده، باغ­هایی زیبا و چندین بقعة  متبرّکه قرار دارد. این بخش از شهرستان دیلم که به بندر امامزاده حسن شهرت یافته تاریخ و قصّه‏های زیادی در دل خود نهفته دارد.

آثار به جای مانده در اطراف این بندر، حکایت از وجود بندری باستانی به نام «سینیز» می‏کند؛ حکایت زندگی‏ای متمدّنانه از دورة ساسانی تا قرن چهارم هجری؛ شهری که در اثر جنگ و زلزله از میان رفته است. مورّخان از عظمت این بندر و مرغوبیّت پارچه‏های سینیزی و صادراتش به هندوستان و دیگر کشورها یادکرده‏اند. در مورد نام سینیز روایت چندان معتبری در دست نیست، امّا آن­طور که در بیان مردم قدیم منطقة امام حسن و سینیز رایج است، نام سینیز در اصل شینیز بوده و شینزی شکل شکسته وتغییر یافتة «شاه‌ناز» است که در لهجة محلّی «شی‌ناز» خوانده می‏شده و نام حاکم این منطقه بوده تا اینکه سادات امام حسنی از حجاز به این منطقه آمده‌اند و آن­جا را تصرّف کرده­اند و به نام جدّ خود امام حسن(ع) شهرت داده‌اند.

چنین می‏گویند که «امامزاده حسن بن عبدالله» از نوادگان امام موسی کاظم(ع) در زمان خلافت سی و چهارمین خلیفة عبّاسی تحت تعقیب قرار گرفت. او به همراه تعداد زیادی از یاران و بستگانش از جمله امامزاده محمود اصلح که مقبرة وی نیز در شمال این شهر است، از راه دریا به بندر باستانی سینیز پناه آوردند، امّا پس از مدّتی لشکری از سوی خلیفة عبّاسی به این شهر حمله کرد و ایشان و چند تن از دوستان و بستگانشان به شهادت رسیدند و در همین منطقه دفن شدند.

 بقعۀ امامزاده حسن در سال 1388 در فهرست آثار ملّی ثبت شد. این بنادر بالای تپّه‏ای مشرف به دریا قرار دارد؛ سازه‏ای متعلّق به عهد ایلخانی و مشابه بقعة دانیال نبی در شوش. در بنای این ساختمان از سنگ و ساروج استفاده شده است و بر سر در آن دو تکّه سنگ فیروزه بسیار قدیمی وجود دارد که هرچند بر اثر مرمّت­های غیراصولی شکل اصلی خود را از دست داده، هنوز جلو­گری می‏کند. داخل بقعه که می‏شوید چوب حدوداً دومتری وسط اتاقک ضریح که از جنس صندل است، نظرها را به خود جلب می‏کند. اهالی می‏گویند مرقد یکی از فرزندان امامزاده است.

امّا دیگر خاندان این بزرگوار هم هنوز در اطراف او هستند. اهالی شهر و بندر امامزاده خود را از نوادگان او می‏دانند و اکثراً سیّد هستند. روایت می‏کنند: «امام زاده حسن دارای چهار پسر بود و ساداتی که در شهر هستند از دو اولاد امام زاده حسن به نام­های سیّد صالح عبّاس وسیّد محمود نجم الدّین هستند و در کنار جدّشان زندگی می‏کنند و بر اثر حرمتی که برایش قائلند به دیانت و مهمان­نوازی شهره شده‏اند.