زائر بهشت چه حسی می تواند داشته باشد؟ چه معرفتی در پی این زیارت قرار است به دست بیاید؟ چهمعرفتی برای درک این زیارت لازم است؟ چه حال و هوایی دارد؟ اگر تجربه زیارتی روضه منوره مسجدالنبی(ص)به علت هزینه و اسباب سفر و . . . چندان راحت نباشدو تصور اینکه در هر مرتبه تشرف بهآن بارگاه قدسی، بتوان گمشده زیارت قبل را جستجو کرد دور از ذهن به نظر بیاید، خلاصه در کجا بایدپی این گمشده ها رفت؟سوال هایی از این دست ذهن یک مسلمان را فارغ از اینکه شیعه باشد یا سنی همواره درگیر خودش میکند. خلاصهزیارتکه می رویم، مگر چه اتفاقی می افتد که تشنه تر از قبل به تجدید آن تشرف، باز میگردیم؟در واقع به نظر می آید وجه مشترکمسلمانان با هم و با دیگر ابنا بشر، همین حس و ارتباط معنوی استکه در مواجهه با مرقد یک انسان در واقع زنده وحاضر بروز می کند. حسی متوقف بر شناختی است، شایدهمین دلیل کاملا حسی و شخصی برای هر کسی کفایت از دلایل عقلی و نقلی بر زنده بودن حضرات معصومین(ع)باشد.اما نوع بشر از بهره ادراکی متفاوتی نسبت به گزاره های معنوی بهره مند است. ساده تر بگویم: شما با آنهم سفرت، و او با آن توریست ایتالیایی، و باز آن توریست با یک زائر عراقی و او با یک مجاور مشهدیوقتی به زیارت بارگاه امام رضا )ع( مشرف می شوید ارتباط یکسانی با این محضر نمی گیرید؛ توریستایتالیایی آرامش وصف ناپذیری را حس می کند که منشا معلومی برای آن جستجو می کند، زائر عراقیشاید این آرامش را تجربه کرده باشد و این حضور برایش جدید نباشد اما غربتش در این شهر، حالا ملجا و ماوایی پیدا کرده که برایش قابل قیاس با زائرسرا و هتل و . . . نیست، اینجا برایش همان حرم هایی راتداعی می کند که در عراق به کرات در آنها آرام گرفته. مجاور مشهدی اما متفاوت از این هردو حس وحالی دارد و . . .در کتاب حکایت آفتاب از مجموعه ره توشه که به همت معاونت تبلیغات و ارتباطات اسلامی آستان قدسرضوی و به قلم آقای سید محمد نجفی یزدی به رشته تحریر و نشر در آمده است، از امام صادق )ع( نقلشده است که در حدیثی فرمودند: هر که او را ) حضرت رضا(ع)را در غربتش زیارت کند و بداند که اوبعد از پدر، امام واجب الاطاعه از جانب خداوند عز و جل است، همانند کسی است که رسول الله )ص(را زیارت کرده باشدو حضرت رضا (ع) فرمود: در خراسان بقعه ای است و زمانی می آید که مرکز رفتو آمد ملائکه خواهد شد، گروهی از آسمان پایین و گروهی بالا می روند، تا قیامت.راوی پرسید: کدام بقعه؟حضرت فرمودند: سرزمین طوس است، به خدا سوگند که آن باغی از باغ های بهشت است، هر که مرا درآن بقعه زیارت کند، مثل کسی است که رسول الله (ص)را زیارت کرده باشد و خداوند برای او ثواب هزارحج نیکو و هزار عمره مقبول خواهد داد و من و پدرانم روز قیامت شفیعان او خواهیم بود.

حضرت موسی بن جعفر(ع)فرمودند: پسرم علی مظلومانه با سم کشته می شود و در کنار هارون بهخاک سپرده می شود، هر که او را زیارت کند مثل کسی است که پیامبر(ص)را زیارت کرده باشد.