مقدّمه: بهشت وحشی آفریقا شما را می­خواند! این­جا تانزانیا در شرق آفریقاست؛ سرزمین اعجاب انگیز و ناشناختة «کلیمانجارو»، پارک «سرنگیتی»، بزرگترین پارک حفاظت شدة جهان، قبایل بدوی ماسایی، جزیرة زنگبار با ریشه‌های فرهنگ ایرانی و سواری بر جیپ سافاری در کنار شیرها و زرّافه­ها.

 حدود 23 درصد از خاک این کشور را پارک­های ملّی و مناطق حفاظت شده توسّط ارتش تشکیل می‌دهد و مجازات شکارچیان حبس ابد است! این­جا خود راز بقاست. اکثر برنامه­های مستند تلویزیونی که دیده­ایم، در پارک­های این سرزمین تصویر برداری شده و بی دلیل نیست که تانزانیا به یکی از مقاصد اصلی گردشگری در آفریقا و دنیا تبدیل شده است.

 

آفریقایی­ها مردمانی خوشرو و مهربان هستند و از توریست­ها با کلمة «Karibu» به معنای خوش آمدید، استقبال می‌کنند. با اینکه تازانیا نسبت به خیلی از کشورهای آفریقایی در وضع بسیار بهتری است، امّا 36% از جمعیّت 50 میلیونی آن زیر خطّ فقر زندگی می‌کنند. با این حال تانزانیا از باسوادترین کشورهای قارة سیاه است و بیش از 85% مردم آن خواندن و نوشتن می‌دانند.

 محصولات صادراتی تانزانیا شامل طلا، الماس، قهوه، کاکائو، موز، بادام زمینی، انواع ادویه، پنبه و در سال­های اخیر گاز و برق است. اسلام، مسیحیت و آیین‌های بومی، سه دین اصلی این کشور و زبان آن­ها «سواحلی» و واحد پولشان «شلینگ تانزانیا»ست. پایتخت تانزانیا «دودوما» و پرجمعیّت­ترین شهر آن «دارالسّلام» است و آروشا، امبیا، موانزا، موروگور و زنگبار سایر شهرهای مهم این کشور محسوب می­شوند.

 

 

دیدن عجایب آفریقا و طبیعت وحشی آن بی دردسر هم نیست؛ چرا که بر خلاف اروپا، به جای هتل­های لوکس، بازارهای رنگارنگ و موزه­های مجلّل تا دلتان بخواهد هوای شرجی و بارانی، پشه، انواع حیوانات، بازارهای محلّی و کوچه­های خاکی خواهید دید. بنابراین اگر روحیّة ماجراجوی مناسب چنین سفری را دارید، ضمن صرف نظر از همراه آوردن کودکان، وسایل ضروری چنین سفری مانند دارو و لوسیون ضدّ نیش حشرات، دوربین، عینک آفتابی و لباس خنک را همراه داشته باشید؛ مراقب راه­های انتقال ایذر باشید و در مقابل تب زرد و مالاریا واکسیناسیون کنید.

تانزانیا به دلیل نزدیکی به استوا آب و هوایی گرم و پر باران دارد. فصل بارندگی از اوّل ماه مارس شروع می­شود و تا پایان ماه می و جون ادامه می­یابد. جولای تا اکتبر هوا خنک­تر و بارندگی کمتر است و نسیمی ملایم می­وزد که ایده آل­ترین زمان برای سفر به سواحل تانزانیاست.

هواپیمایی­های قطر، ترکیش و امارات با پرواز غیرمستقیم شما را به دارالسّلام می رسانند. ویزا را می­توانید در همان فرودگاه با پرداخت 50 دلار تهیّه کنید.

 

 

دار السّلام بندری قدیمی در ساحل شرقی تانزانیاست که با جمعیّت 5/2 میلیون نفری­اش بزرگترین شهر تانزانیا محسوب می­شود. شمال شهر با ساختمان­های بلند، مدرن، فروشگاه­ها و رستوران­های شیک محلّ زندگی ثروتمندان شهر است. قسمت­های پایین شهر هم شلوغ و پر از کلبه­های محقّر است. از دیدنی­های این شهر موزة روستایی و موزة ملّی است. در دارالسّلام صنایع دستی تانزانیا را نیز می­توانید خریداری کنید. از ساخته‌های چوبی از چوب آبنوس، انواع گردنبند، پارچه‌های نقّاشی شده و تابلوهایی که از الیاف چوبی برای طرّاحی آن استفاده می‌شود، گرفته تا ظروف چوبی، انواع مجسّمه‌های حیوان و انسان، ماسک چوبی، جا شمعی و ... .

 

مجمع الجزایر نیمه خودمختار با سواحل شنی سفید و تماشایی در اقیانوس هند است که از زمان هخامنشیان با ایرانی‌ها داد و ستد داشته­اند. «زنگ» واژه‌ای فارسی به معنی سیاه و «بار» به معنی محل است. از جمعیّت یک میلیونی شهر زنگبار،  95% مسلمان و از مهاجران ایرانی، آفریقایی، عربی و آسیایی هستند. در دورة بعد از اسلام مهاجران زیادی از شیراز، شوشتر و سیراف به زنگبار کوچ کردند؛ به طوری که بسیاری از اصلاحات فارسی و شیرازی در زبان سواحیلی وارد شده است مانند: کاکا (برادر)، دادا (خواهر)، بندر و ... .

دیدنی­های این شهر بسیار است که عبارتند از: بناهای تاریخی در «شهر سنگی» مانند حمّام ایرانی، کلیسای Anglivan  که بازار برده فروش­ها بوده، بیت العجایب که در سال 1883 فاطیما ملکه زنگبار در آن سکونت کرده است و در حال حاضر موزه است و دلیل نامگذاری­اش این بوده که اوّلین مکانی بوده که با برق روشن شده است!

از دیدنی­های دیگر زنگبار مزارع جلبک و نیز مزرعة گیاهان ادویه‌ای است که در آن می­توانید از گیاهانی مثل هل، زردچوبه، زنجبیل، دارچین، کاری، فلفل سیاه و سفید و قرمز، میوة کاکائو و درختان بومی و گیاهان استوایی دیدن کنید.

 

این جزیرة کوچک در سال­های دور زندان و سپس تبعیدگاه و قرنطینة بردگان بیمار بوده، امّا الان بهشت توریست‌هاست! چرا که بعد از شنا و غوّاصی در ساحل مرجانی سر از رستوران و کافة این جزیره در می‌آورند و در سواحل آن حمّام آفتاب گرفته و لم می­دهند! در قسمتی از این جزیره لاک­پشت­های غول پیکری پرورش داده می­شوند که می­توانید آن­ها را از نزدیک ببینید.

 

جزیره­ای کوچک در ساحل شرقی زنگبار است که شهرت آن به خاطر قلبی شکل بودن آن است و برای زوج­های رمانتیک مقصد خوبی است. این جزیره با آب­های زلال و فیروزه­ای محاصره شده که غنی از حیات دریایی هستند و گردشگران حتماً لاک­پشت­ها، دلفین­ها و ماهی­های زیادی را خواهند دید.

 

دیدن پارک­های محافظت شده از طریق تور با جیپ­های مخصوص سافاری امکان­پذیر است. فضای راحت، صندلی مناسب و سقف بازشو امکان مشاهدة کامل محیط اطراف و تهیّة عکس را به گردشگران می­دهد. بعضی از این تورها چند روزه هستند که محلّ اقامتشان در «لوج»‌ است. لوج هتل‌هایی گران قیمت است که سوییت‌های مجزّا دارد و یک ساختمان مرکزی در بین این سوییت­هاست که شامل رستوران، کافی شاپ و لابی است.

دیدن حیوانات وحشی از نزدیک بسیار لذّت­بخش و خاطره­ای تکرار نشدنی است، امّا باید قوانین را رعایت کنید: از خودروهایتان دور نشوید؛ آشغال نریزید؛ سر و صدا ایجاد نکنید؛ به حیوانات غذا ندهید و در نزدیک شدن به حیوانات، حتّی حیوانات ظاهراً بی آزار مانند زرّافه دقّت کنید؛ چون لگد حیوان کشنده است و همچنین ممکن است حیوان درّنده­ای در کمین باشد و به شما حمله کند.

 

این پارک با زیبایی­های شگفت انگیزش مهم­ترین جایی است که شما باید ببینید! قدیمی­ترین پارک ملّی تانزانیا و  یکی از قدیمی­ترین اکو سیستم­های زمین است که در طی میلیون‌ها سال بدون تغییر باقی مانده و جزء میراث جهانی محسوب می­شود. یک و نیم میلیون گاومیش آفریقایی و دویست هزار گورخر در این منطقة بزرگ مهاجرت می‌کنند. هیچ پدیده‌ای نمی‌تواند مانع این مهاجرت شود؛ حتّی رودخانه‌های سرنگیتی که در آن کروکودیل‌های غول پیکر زندگی می‌کنند. این پارک پناهگاه دیگر جانوران مانند شیر، میمون، فیل، کرگدن، آهو، زرّافه و یوزپلنگ نیز هست.

 

این پارک به صورت دشتی مسطّح، محلّ سکونت حیواناتی مانند آهو، غزال، فیل، زرّافه، راسو، سنجاب، شتر مرغ، وارتاگ (حیوانی شبیه به گراز با تفاوت­هایی کوچک) و دیک دیک (کوچک­ترین گونة آهو) است. با ممنوعیّت تجارت عاج فیل، وضع قوانین سختگیرانه و حمایت­های بسیار، تا حدّی از خطر انقراض فیل­ها جلوگیری شده است. از سال 2015 هم روبات­های پرنده بر فراز این پارک به پرواز در آمده­اند تا با تولید صدایی شبیه زنبور فیل­ها را ترسانده و آن­ها را از محلّ سکونت انسان­ها دور کنند.

جاذبة مهمّ این پارک، درختان عظیم الجثّة «بائوباب» با عمر چند هزار ساله است. ارتفاع برخی از این درختان به بیش از 30 متر و قطر آن­ها به بیش از 11 متر می­رسد و شکل ظاهری عجیب آن­ها به گونه­ای است که شاخه­ها بیشتر شبیه ریشه هستند و به نظر می­رسد درخت را برعکس کرده­اند! شاید شبیه این درختان را در کارتون دکتر ارنست به یاد داشته باشید.

 

در کنار پارک ملّی سرنگیتی است که در آن علاوه بر شیر، پلنگ، بوفالو، فیل، اسب دریایی و اورانگوتان­ها، قبایل ماسایی نیز هزاران سال است که زندگی می‌کنند. قبایل بدوی با لباس­های آبی و قرمز هستند که مردان آن­ها چوب دستی­هایی دارند که با آن به هوا می­پرند! شغلشان بیشتر کشاورزی است و غذایشان گوشت خام، شیر و خون گاو است که داخل آن می­ریزند.

بزرگ­ترین مخروط آتشفشانی دست نخورده در دنیا نیز در این پارک است که از سال 1978 در میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. همچنین در این پارک بقایای اسکلت انسانی که در 1.8 میلیون سال پیش می­زیسته، کشف شده است. مهمان­سرای «انگورونگوروکرتر لوج» در ارتفاع 2375 متری نیز از دیدنی­های این منطقه است. دمای هوا در شب­ها به 10 درجة سانتی­گراد می­رسد.

 

این پارک منطقه­ای جنگلی پر از انواع میمون است و بهشت پرندگان محسوب می­شود. دریاچة آن به عنوان مکانی عالی برای مشاهدة حیات وحش منحصر به فرد منطقه، به خصوص فلامینگوها معروف است. اگر در فصل بارانی به این منطقه بروید، بیش از 300 گونة مختلف از پرندگان مهاجر را مشاهده می­کنید، ولی در فصل خشک که آب دریاچه تبدیل به زمین گل آلود قلیایی می­شود، فقط می­توانید فیل، اسب آبی و زرّافه ببینید.