شنگ و موچه

 دامنه­ های سرسبز زاگرس و گیاهانی که خاصیّت غذایی و دارویی دارند و ردّ پایشان در آشپزخانة اهالی چهار و محال و بختیاری هم دیده می­شود. عطر گیاهان کوهی و طعم خاصّشان به خصوص اگر به دست خودت هم چیده شده باشند، خودِ زندگی است. این بار پای سفرة مردم چهار محال و بختیاری می­نشینیم و مزّة آش محلّی «شنگ و موچه» را می چشیم. موادّ  تشکیل دهندة این غذا برآمده از طبیعت چهار محال و بختیاری هستند و پخت این غذا در میان مردم این منطقه قدمتی 300 ساله دارد. همچنین خاستگاه این آش در شهرستان­های شهرکرد، شوجان، فارسان، کوهرنگ، ده چشمه، بروجن، فرادنبه، سفید دشت، نافچ، وردنجان، هرچگان تومانک، بارده، بن، شلمزار، دستنا، سلم، دزک، سورک و فرّخشهر است.

اگر گیاه شنگ را پُختید، آب آن را دور نریزید؛ چون خواصّ این گیاه در آب جوشانده شده است و بهتر آن را بنوشید.