«هلوسعد»؛ در گویش محلّی به آن «هلیساد» می‌گویند؛ منطقه‌ای در جنوب شرقی شهرستان اردل و در فاصلة حدود ۱۵۰ کیلومتری شهرکرد و در رشته کوه­های زاگرس. مطالعات باستان شناسی می­گویند هلیساد به دوران پیش از اسلام تعلّق داشته و حدود ۲۰۰۰ سال قدمت دارد. زمین­های کشاورزی این منطقه با شیب تند همراه با کوه­هایی پوشیده از درختان متراکم بلوط، درّه­های عمیق و کوه­های سر به فلک کشیده، همگی از جمله زیبایی­های طبیعی و خدادادی این منطق است. مردم نجیب و زحمتکش این دیار همگی مسلمان و منتسب به ایل بزرگ بختیاری هستند و به کشاورزی و دامداری در حد امرار معاش خود مشغول­اند.

استان چهارمحال و بختیاری به علّت وجود کوه­های سر به فلک کشیده و موقعیّت خاصّ جغرافیایی دور از دسترس خلفای بنی عبّاس بوده و  به همین دلیل مسیر مطلوب امامزاده­ها و اصحاب ائمّه برای رفتن به خراسان بزرگ به حساب می­آمده است. طق آمار در استان چهار محال و بختیاری 108 امامزاده قرار دارد که یکی از معروف­ترین آن­ها «امامزاده جعفر(ع)» است.

 آستان مبارک امامزاده جعفر(ع) در 70 کیلومتری شرق شهر اردل و در روستای شیاسی واقع شده است. روستای شیاسی با داشتن جمعیّت هزار نفری در جنوبی­ترین منطقة هلوسعد قرار دارد و شغل مردم آن کشاورزی است. کوچه­های روستا با جدول بندی مناسب و سنگ فرش بودن به پاکیزگی روستا کمک بسیار زیادی کرده است. ساختمان امامزاده یک بقعة هشت ضلعی و کرسی بلند است که به اندازة چهار پلّکان از کف صحن ارتفاع دارد. زمین زیارتگاه حدود 3500 متر مربّع است و در شمال آن زائر سرایی به مساحت 200 متر و چهار اتاق قرار دارد.

این بنا پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1360 پس از تخریب بنای قبلی که از خشت و گل بود، ساخته شده و تاکنون توسعة آن ادامه دارد و چشم انداز آن بسیار زیباست. از سوی دیگر به اعتقاد اهالی روستا امامزاده جعفر(ع)  از نوادگان امام موسی کاظم(ع) است. در همین راستا بعضی از محقّقان معتقدند که او پسرعموی امامزاده حمزه مدفون در روستای کایدان است. بر اساس اعتقاد این عدّه نسب شریف امامزاده با شش واسطه به امام هفتم(ع) منتهی می­شود که از این قرار است: