پروانه معصومی؛ بازیگر سینما و تلویزیون

سفر حال و هوای خاصی را در روحیه انسان ایجاد می کند. سفر مسیر پختگی عقل و روح را در وجود ما تسهیل می کند و خلاصه این که سفر سرشار از تجربه و اندوختن اطلاعات تازه است.

بیشتر ما سفرهای زیادی به نقاط مختلف ایران و جهان داشته ایم و قطعا برای ما خاطرات بسیاری هم به یادگار مانده است. من هم از این قاعده مستثنی نیستم و با سفر به نقاط مختلف ایران و جهان به خاطرات متفاوتی دست یافته ام که سفرهایم را از یکدیگر متمایز می کند.

سفر به مشهد مقدس و زیارت با این که به لطف و عنایت امام رضا(ع) به صورت مستمر نصیب من می شود، اما هرگز رنگ تکرار به خود نمی گیرد و من هر بار از این سفر ره آورد تازه ای به دست می آورم که برکت های زیادی را نصیب من و خانواده ام می کند.من سفرهای بسیاری به نقاط مختلف ایران و جهان داشته ام، اما سفر مشهد و زیارت امام هشتم(ع) اتفاق دیگری است.

برای هر کسی سفر کردن تعریفی دارد و من هم می گویم سفر سیاحتی و سفر زیارتی در کنار هم زیباست؛ یعنی هم به ذائقه روحمان توجه می کنیم و هم به ذائقه جسم و دیدن مناظر تازه ای که تاکنون ندیده ایم؛ بنابراین سفر انسان را دگرگون می کند، نه از این بابت که فرازی از زمان، خانه نیستیم، بلکه از این روی که با مرور اتفاقات سفر، انسان دیگری می شویم.

سعی کنیم در هنگام سفر فرصت دیدن مناظر و اماکن تازه را برای خود فراهم کنیم و مطمئن باشیم که ثمرات آن را در زندگی خواهیم دید.

 

سفر انسان را آبدیده می کند

گفتگو با منصور ضابطیان؛کارشناس و برنامه ساز

برای شروع...

«منصور ضابطیان» متولد 7 آذر 1349 زنجان، روزنامه نگار، مجری و کارشناس برنامه های رسانه ملی است. وی دانش آموخته رشته علوم آزمایشگاهی از دانشگاه علوم پزشکی گیلان است که پس از چند سال رشته تحصیلی خود را عوض کرد و با موفقیت در کنکور سراسری هنر، رشته سینما را در دانشگاه برای ادامه تحصیل انتخاب کرد.

وی دو سال مداوم جایزه قلم بلورین بهترین گفتگوی سال و یک سال هم جایزه قلم بلورین بهترین گزارش سال را در جشنواره مطبوعات کسب کرده است. 

«مردم ایران سلام»، «جغرافیای فریاد»، «نقره»، «فرش واژه» و همین آخری «رادیو 7» از معروفترین کارهای او در تلویزیون است. او یکی از ماجراجوترین خبرنگاران این دوران است؛ به طوری که حتی کتابی با عنوان «مارک و پلو» منتشر کرد که شرح سفرهایش در قالب مصاحبه و گزارش به کشورهای فرانسه، اسپانیا، لبنان، هندوستان، ایتالیا، اتریش، ارمنستان، کره جنوبی و آمریکاست. 

ضابطیان تنها خبرنگار ایرانی است که به کره رفت و با بازیگر«جواهری در قصر» (یونگ لی در نقش یانگوم) که آن روزها، یکی از پرمخاطبترین سریالهای تلویزیون بود، مصاحبه کرد. گفتگوی متفاوت ما را با وی بخوانید.

 

آقای ضابطیان! شما به کشورهای مختلف سفر کرده اید. از نگاه شما سفر چه تعریفی دارد؟

سفر در فرهنگ ما ایرانی ها رفتن به اماکن جدید و دیدن طبیعت، زیبایی ها و حتی تاریخ باستانی نقاط مختلف است. ضمن این که سفر حال و هوای ما را دگرگون می کند و نقش مهمی در توسعه اطلاعات ما در حوزه های مختلف ایفا می کند.

 

آقای ضابطیان! در کارنامه سفری شما سفر به کشورهای خارجی ثبت شده. به نظر شما سفر داخلی بهتر است یا خارجی؟

به عقیده من تفاوتی ندارد که سفر داخلی را انتخاب کنید یا خارجی. مهم این است که سفر شما دستاوردهای مهمی در پی داشته باشد؛ البته اگر شرایط مالی اجازه بدهد و سفرهای خارجی را هم تجربه کنیم، قطعا دایره اطلاعات ما گسترده تر می شود.

 

یکی از نکات جالب کارنامه حرفه ای شما سفر به کره و گفتگو با بازیگر معرف سریال جواهری در قصر است، در مورد این سفر بیشتر بگویید.

چند سال پیش که سریال جواهری در قصر از تلویزیون پخش می شد و البته مخاطبان بسیاری هم داشت، از طرف یک گروه مستند ساز به من پیشنهاد شد همراه آن ها به کره بروم و در همین حال و هوا گزارشی از زندگی مردم این کشور و همین طور بازیگر سریال جواهری در قصر، یا همان یانگوم برای مردم تهیه کنیم.

من هم از این پیشنهاد استقبال کردم و با آن ها همراه شدم. سفر خوبی بود و البته خاطرات خوبی هم برایم رقم خورد. در این سفر با یانگوم گفتگو کردم و جویای آداب و رسوم مردم کره شدم. جالب این که خود این بازیگر هم به آشپزی و پختن غذاهای جدید با مزه های متفاوت علاقه بسیار داشت.

پس این ضرب المثل درست است که می گوید: بسیار سفر باید تا پخته شود خامی؟

بله صدر در صد؛ چرا که سفر انسان را با شرایط خاص مواجه می کند که آن شرایط در پختگی فکری، روحی و جسمی وی مؤثرند. ضمن این که در سفر است که ما با مناظر جدید، آدم های جدید و اتفاقات بکر برخورد می کنیم و به قولی با رفتن به سفر، انسان فولاد آب دیده می شود.

این روزها سفرهای داخلی هم کلی هزینه دارد، چه برسد به سفرهای خارجی!

درست است، اما می شود از فضای مجازی، کتاب ها و حتی تصاویر برای سفر استفاده کرد. در فرهنگ ما ایرانی هــا این باور جا افتاده که سفر مخصوصــاً از نوع خارج از کشورش، مختص آدم های پولدار است که شــما را به اعماق سفرهای دیگران می برد و شما با در سفرهای نویسندگان دیگر شریک می شوید. آن هم لطف خاص خود را دارد. پیشـنهاد می کنم از دست ندهید.

* یک خاطره متفاوت از این سفر؟

** حتما می دانید که مردم کره، چین و ژاپن به خوردن برخی غذاهای بسیار متفاوت که در آن حشرات مختلف دیده می شود، عادت دارند. البته شاید برای آن ها خوشایند باشد، ولی برای ما قطعا چندش آور است. یکی از روزها که از مقابل برخی فروشگاه های کره عبور می کردم، به یک غذا خوری برخورد کردم که مشغول کباب کردن یک سیخ سوسک، عقرب و مارمولک بود! کلی حالم به هم خورد، دیدن این منظره یک طرف و دیدن اشتیاق مردم و صف طولانی برای خریدن این کباب متفاوت! طرف دیگر. تا چند روز حالم از غذا خوردن بد می شد.

حتما آن جا دوستانی هم پیدا کرده اید. درست است؟

بله، اتفاقا برای این مستند به یکی از روستاهای کره رفتیم که قدمتی 600ساله داشت و در آن جا یک پیرمرد 155ساله زندگی می کرد که هنوز هم شکر خدا زنده است و از طریق نوه هایش هر از گاهی برای من ایمیل می زند. من از او راز سلامتی و عمر طولانی اش را پرسیدم که تاکید داشت علاوه بر این که تمام عمر سبزیجات خورده ام، غصه دنیا را هم نمی خورم.

پس این یک نکته کلیدی جهانی است که غصه خوردن عمر انسان را کوتاه می کند؟

بله و در دین اسلام هم از قول رسول اکرم(ص) بسیار تاکید شده که غصه خوردن نیمی از پیری است. پس غصه نخوریم و هر وقت دلمان گرفت، بزنیم به دل کوه و دشت و از زیبایی طبیعت لذت ببریم.

* و مهمترین سوغات کره؟

** هر چیزی که فکرش را بکنید توسط این چشم بادامی ها تولید می شود و آن جا سوغاتی های زیادی دارد، از تابلوهای سنگ یشم تا تابلوفرش های دستباف که حتی در ایران هم نمونه آن ها کمتر دیده می شود.